منتظران ظهور

ای که دائم به جهان منتظر منتظَری 

گیری از مردم دانا زظهورش خبری 

روز و شب ذکر زبان تو بود یا مهدی(عج) 

در فراقش غم دل داری و اشک بصری 

فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد 

بر در خانه و یا بر سر کوی و گذری 

ظاهرت هست چنانکه تو خجالت نکشی ؟ 

باطنت هست پسندیده صاحب نظری؟ 

دیده ات هست تو را لایق دیدار امام ؟ 

می توانی تو به خورشید جمالش نگری ؟ 

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟ 

لقمه ات درخور او هست که نزدش ببری؟ 

پول بی شبهه و سالم ز همه دارایی 

داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟ 

گر بپرسد ثمرت چیست ز بگذشتن عمر، 

در عملکرد تو باشد عمل معتبری؟ 

برده ای نان و غذا بهر مساکین یک شب؟ 

یا تو داری ز یتیمان و فقیران خبری؟ 

در پی امر به معروف و نهی از منکر 

بوده ای بهر محبان ولایت سپری؟ 

هیچگه داشته ای بهر ظهور حضرت  

ناله نیمه شب و ذکر دعای سحری؟ 

آنچنان هست که افسرده و غمگین نشوی 

گر بگیرد سِمَت تو بدهد بر دگری؟ 

داری آمادگی آنکه اگر حضرت خواست 

از سر مال جهان بهر خدا درگذری؟ 

واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران؟ 

می توان گفت تورا شیعه اثنی عشری؟ 

گر از این جمله که گفتی همه را دارایی 

خوش به حال تو که خود ساخته و منتظری 

ور از این گفته تو را هست قصوری بیگی 

توبه کن ، بلکه زمحبوب بیابی اثری    

شاعر : بیگی